"ไก่เชลย?"

"ไก่เชลย?"                             ๐                 "พระบารมี..โชนลุกเริ่มสุกปลั่ง                แผ่เดชาส่งพลังยังไก่ไพร่                ให้เหี้ยมหาญเหิมฤทธิ์พิชิตชัย                ส่งไก่ไทยชนตีเลื่องฝีมือ                   เหลืองหางขาวไก่เดชะพระนเรศฯ                สำแดงเดชนักสู้กู้เกียรติชื่อ                ชนไก่เหลืองดอกหมากมากร่ำลือ                เจ้านายคือพระมหาอุปราชา                   จิกสะบัดจับบนปนกดทับ               โถมสลับว่องไวใจหาญกล้า                ฝังเดือยฝากศัตรูสู่หน้าตา                ท่วงทีท่าหลบหลีกปลีกระวัง                   เสียงเชียร์ดังถือหางฝั่งพม่า                ด้วยมาตรว่ามากชัยไก่เข้มขลัง                มีลำหักลำโค่นล้นพลัง                ส่วนไก่ฝั่งไทยคือ..ด้อยชื่อชั้น                   เหลืองหางขาวยกแรกตีแบกสู้                รุกรับบู๊เพื่อนายใส่สะบั้น                กะลาจมหมดยกถกพนัน                ไก่พม่าคนหันเทขันแทง                   ขึ้นยกสองหลังไก่ได้รับน้ำ                ต่างกระหน่ำผลัดตีปรี่กำแหง                เหลืองหางขาวจิกบนล้นสำแดง                ตีซ้ำแหล่งแผลเดิมเพิ่มพิษภัย                   ไก่พม่าช้าลงหลงเสียศูนย์                ยิ่งเจ็บช้ำทวีคูณหมุนวนใหญ่                เริ่มซุกปีกหลบแอบแทบขาดใจ                ถูกตีใส่กางปีกวิ่งหลีกพลัน                   เงียบตะลึงทั้งนายไพร่พม่า                ไก่อัปราแพ้ยับป่นคับขัน                มังสามเกียดหน้าชาเสียหน้าครัน                กล่าวเย้ยหยันเก่งจริงนะ!ไก่เชลย..                   พระนเรศฯบารมีวาทีกล้า                ตรัสตอบว่า.."ไก่นี้ท่านพี่เอ๋ย-                อย่าว่าแต่พนันกันดั่งเคย-                ตีกินบ้านเชิญเอ่ยเปรยพี่ยา!"                   คือดำรัสพระหทัยไม่สะทก                ในยามตกเป็นเชลยเผยยศฐา                ปรากฏเกียรติสำแดงแห่งวาจา                ก่อนกรีธาปลดไทยไร้เชลย?"                     ธนเดช จตุคามฯ    ปล. แรงบันดาลใจจากสำนวนนี้ มาจากการได้รับเกียรติรับเชิญ ให้เข้าร่วมชมการแสดง การซ้อมใหญ่การเชิดหุ่นกระบอก"เรื่องตะเลงพ่าย"  ณ มูลนิธิ"จักรพันธุ์ โปษยกฤต" ..ขอขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากมูลนิธิ"จักรพันธุ์ โปษยกฤต"..