เขื่อนโบราณแห่งแรกในโลก

เขื่อนโบราณแห่งแรกในโลก เขื่อนตูเจียงเยี่ยน (Dujiangyan) ผู้ที่ได้ไปเยือนเมืองเฉิงตู แห่งมณฑลเสฉวน มักจะไม่พลาดในการไปเยี่ยมชม เขื่อนตูเจียงเยี่ยน เพราะมีความยิ่งใหญ่และสวยงามน่าเที่ยวชมไม่แพ้การไปเที่ยวชมแพนด้าที่น่ารัก สภาพเขื่อนในปัจจุบันสร้างขึ้นภายหลัง เขื่อนตูเจียงเยี่ยน เป็นหนึ่งในความภูมิใจของชาวจีนในมรดกทางวิศวกรรมโบราณแห่งนี้ ที่แสดงถึงภูมิปัญญาชาวจีนโบราณ บวกกับความพยายามอันยิ่งใหญ่ เพื่อแก้ไขปัญหาทางธรรมชาติ ที่คนมักไม่ค่อยประสบความสำเร็จมากนัก เพราะธรรมชาตินั้นยิ่งใหญ่กว่าคนตัวเล็กๆมากนัก วิวจากด้านบน เขื่อนนี้นับเป็นมรดกของจีนและของโลกโดยแท้ เป็นเขื่อนที่เก่าแก่มากแห่งหนึ่งในประวัติศาสตร์ทีเดียว เพราะสร้างขึ้นมาเมื่อกว่า 2,200 ปีมาแล้ว ในสมัยจิ๋นซีฮ่องเต้ โดยใช้เทคนิคที่คิดขึ้นเพื่อชะลอความแรงของน้ำและแบ่งแยกสายน้ำออกเป็นสองทางเป็นการแก้ไขปัญหาแบบยิงปืนนัดเดียวได้นกหลายต้ว โดยมีหลี่ปิงนายช่างโบราณเป็นผู้ออกแบบสร้าง นอกจากแก้ไขปัญหาน้ำท่วมได้พอสมควรแล้ว ยังเป็นการจัดการน้ำเพื่อการเกษตรกรรมได้อีกด้วย จนทำให้เมืองเฉิงตูเป็นดินแดนอู่ข้าวอู่น้ำของจีนที่สำคัญ การใช้วัสดุที่พื้นๆแต่มีเทคนิคที่น่าทึ่ง ทำให้วัสดุธรรมชาติ เช่นหิน ไม้ และไม้ไผ่สามารถมารวมกันเป็นเขื่อนกั้นสายน้ำอันยิ่งใหญ่ได้ สะพานแขวนข้ามแม่น้ำไปยังเขื่อน การเดินทางไปยังเขื่อนนั้น เราไปพักค้างคืนกันที่โรงแรมเล็กๆเชิงเขา พอตื่นเช้าจัดการภารกิจกันเสร็จ ก็นั่งรถบัสขึ้นเขากันเลย เป็นการดูแบบย้อนทาง คือขึ้นไปที่สูง แล้วเดินลงมาดูข้างล่าง รถจะจอดที่อาคารบนเชิงเขาบนชั้นบนสุดของอาคารหอคอยขนาดใหญ่ ที่เป็นที่ชมวิวเขื่อนจากที่สูง เห็นแม่น้ำและความยิ่งใหญ่ของเขื่อน แต่เป็นเขื่อนที่ปรับปรุงใหม่ในสมัยปัจจุบันนี้แล้ว กระนั้นก็ตามก็มีความน่าสนใจชวนเที่ยวไม่น้อย เราค่อยเดินลงจากหอคอยใหญ่ทีละชั้น ซึ่งมีสิ่งบริการนักท่องเที่ยวครบครัน ทั้งให้เสียเงินได้สนุกตลอดทาง ลงจากหอคอยได้ก็มาผ่านศาลเจ้าของหลี่ปิงที่สร้างขึ้นเป็นอนุสาวรีย์ให้คนได้เคารพบูชา ที่ถึงขั้นยกให้เป็นเทพเจ้าองค์หนึ่งทีเดียว ไหว้ศาลของหลี่ปิงแล้ว จึงลงถึงริมฝั่งแม่น้ำ วิวทิวทัศน์ข้างล่างก็สวยงามไปอีกแบบหนึ่งไม่แพ้วิวข้างบน สะพานแขวนมองจากด้านล่าง หอคอยใหญ่ที่เราเดินกันลงมา โครงสร้างเขื่อนโบราณแบบเดิม การข้ามไปตัวเขื่อนก็เป็นความสนุกตื่นเต้นของนักท่องเที่ยวอีกอย่างหนึ่ง เนื่องจากเป็นสะพานเชือกเล็กๆ แบบสะพานแขวน แต่ยาวเป็นช่วงๆ โยนไปโยนมา กว่าจะถึงตัวเขื่อน ก็เล่นเอาเหงื่อตกไปเหมือนกัน ถึงเขื่อนแล้วมองกลับขึ้นไปที่หอคอย ก็สวยงามน่าประทับใจอีกเช่นกัน ทำให้มีความคิดขึ้นมาแวบหนึ่งว่า มันน่าย้ายบ้านมาอยู่ที่นี่เสียจริงๆ(ตอนแก่) เมื่อเดินข้ามสะพานมาแล้ว หันกลับไปดูเห็นหอคอยอยู่ลิบๆ ร้านค้าของที่ระลึก ริมแม่น้ำ ป้อมเล็กๆปิดไว้ ไม่รู้เป็นอะไร แต่สวยแบบจีนๆดี ชมเขื่อนเสร็จก็ชอบปิ้งกันตามประสา แต่ไม่ต้องเดินย้อนขึ้นหอคอยแล้ว รถบัสลงมารอรับเราข้างล่างอยู่แล้ว เพื่อเดินทางต่อไปดูหมีกันนั่นเอง